به نام خالق قلب و قلم، بنان و بیان، مهر و محبت و هدایت

سلام برشما بازدید کننده ومخاطب گرامی وارجمند. سپاس از بذل توجه شما واز فرصت و زمانی که به ما اهدا نموده و احیانا اظهار نظری که در مورد شکل و محتوای این پایگاه و پیشنهاد هایی که برای یک آغاز خوب و اثر بخش و اثر گذار خواهید داشت.
در همین آغاز توجه به نکاتی لازم به نظر می رسد:
     ۱- هدف از این اقدام، ارایه آثار پژوهشی اینجانب است که در قالب کتاب و مقاله و جزوه های درسی و… در مدت زمان حدود ۳۰ سالی که در دانشگاه شهید بهشتی تهران توفیق تعلیم و تعلم داشتم – البته هنوزهم این افتخار را دارم – به انجام رسیده. هدف این است که این آثار هرچند مختصر و در حد بضاعت مزجاه، در معرض دید و داوری و قضاوت اساتید معظم، دانشجویان عزیزو دیگر اندیشمندان و دانش گستران حوزه و دانشگاه قرارگیرد و کاستی ها، نواقص و ضعف های احتمالی وبلکه متیقن آنها دیده و شنیده و به فضل الهی اصلاح گردد و آنچه از ما می ماند در حد مقدور، با نقص و ضعف های کم تری همراه باشد.
     ۲- مباحثی که مطرح می شود، حاصل اندوخته ها ودریافت های اینجانب است از اساتید بزرگوار حوزه و دانشگاه وفضاهایی که از سال ۱۳۵۰ خورشیدی بر جامعه و به ویژه مراکز حوزوی و دانشگاهی ما حاکم بوده و نظم ونسقی که درحد فهم ودرک خود از آن آموخته ها و نیز ازتلاطم ها و هیجانات و تحولات تاریخی منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و دیگر حوادث تلخ وشیرینی که هنوز هم ادامه دارد بدان داده ام. صمیمانه از درگاه خدای بزرگ و قاهر و قادر می خواهم که سر انجام این تحولات و تلاطم ها را قرین نیکی ونیک بختی دنیا و عقبی گرداند وسرنوشتی همراه باسعادت و آرامش و رفاه را برای ملت ما و مردم منطقه و تمام بشریت تقدیر نماید. بیشتر این مطالب، در کلاس های درس و جلسات اساتید و نشست های علمی و سخنرانی های عمومی مطرح شده اما اگر بنا باشد این آثار به مصداق: ان آثارنا تدل علینا— فانظروا بعدنا الی الآثار. باقی بماند، لازم است با کم ترین خطا و برداشت نا صواب، همراه باشد.
     ۳- به گمان خودم، مطالب مورد نیاز و به روز را انتخاب و تحقیق کرده ام که بتواند گوشه ای از مشکلات فکری و شبهات اعتقادی و پرسشهای اساسی را در حوزه آموزه های دینی بر طرف نموده و پاسخ گوید. گره های کوری که درسطح جامعه و به ویژه فضاهای دانشگاهی و فرهنگی ایجاد شده و می شود وبا برخی نگاه های سنتی و شیوه های گذشته، نباید و نمی توان آنها را گشود و به آنها پاسخ داد. باید ظرفیت ها و مکانیزم هایی که درمتن آموزه های دینی برای به روز نمودن دین و تأمین نیاز های متجدد، در حوزه های مختلف، نهاده شده را شناخت و شناساند تا نهایت انعطاف پذیری عقلانی و علمی دین، همراه با تعهد و سر سپردگی کامل به آموزه های وحیانی تحقق یابد. به نظر می رسد برای احیاء و گسترش منطقی تفکردینی، توجه به این راهکارها، نیاز حیاتی و بنیادی است که باید مورد توجه خاص متولیان و دلسوزان معارف الهی قرار گیرد.

در پایان با توجه به سعه رحمت و مغفرت خدای بزرگ به خود جرأت داده و طمع می ورزم که مانند ذره ای نا چیز، ازمصادیق کسانی باشم که مترنم به این دعا هستند: اللهم اجعلنی ممن تنتصربه لدینک ولا تستبدل بی غیری. (کافی، ج-۲، ص-۵۸۹)

وآخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین.